Κοροναϊός: Σε καραντίνα νησιά της Δωδεκανήσου λόγω... ΑΝΥΠΑΡΚΤΗΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ

Το ένα μετά το άλλο τα νησιά της Δωδεκανήσου, αποφασίζουν να ζητήσουν να τεθούν σε κατάσταση καραντίνας για να αποφευχθεί η διασπορά το κοροναϊού. Έτσι μετά την Τήλο και τους Λειψούς,ήρθε η σειρά του Αγαθονησίου, ενώ αντίστοιχη συζήτηση έχει ξεκινήσει και στη Κάσο. Έχουν παρατηρηθεί τόσα πολλά κρούσματα στα νησιά και προβαίνουν σε αυτό το μέτρο; Από όσα έχουν δημοσιοποιηθεί δεν έχει εμφανιστεί ούτε ένα κρούσμα. Τοτε γιατί;

Όπως αναφέρει ο δήμαρχος Αγαθονησίου Γιώργος Κόττορος σε συνέντευξη του σε εφημερίδα, «το νησί μας, όπως και στα άλλα μικρά νησιά, η ανησυχία είναι δικαιολογημένα μεγαλύτερη, αφού η υγειονομική κάλυψη σε αυτά είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Στην καλύτερη περίπτωση τα περισσότερα διαθέτουν έναν ανειδίκευτο γιατρό ο οποίος δίνει αγώνα να ανταποκριθεί στα καθημερινά περιστατικά αφού και τα μέσα που διαθέτει είναι ελάχιστα».

Στα λόγια αυτά, αγωνίας του δημάρχου φαίνεται με τον πιο απόλυτο τρόπο, ποιες είναι οι πραγματικές ελλείψεις. Γιατί η υποστελέχωση και η απουσία ακόμη και βασικών υγειονομικών μέσων των δομών Υγείας, δεν προκλήθηκαν ούτε τώρα από τον κοροναϊό, ούτε θα επιλυθούν τα επόμενα χρόνια όσο αντιμετωπίζεται η Δημόσια Υγεία με λογική κόστους - οφέλους!

Όσες «δράσεις» προωθούν με φαντασμαγορικό τρόπο, τόσο οι κυβερνήσεις όσο και η Περιφέρεια, είναι για να συσκοτίσουν την ευθύνη που έχουν για την κατάσταση στη Δημόσια Υγεία και την περαιτέρω υποστελέχωσή της. 

Και εξηγούμε: ενώ έχει γίνει περίλαμπρη καμπάνια για τους δύο κλωβούς αρνητικής πίεσης που θα μπορούν να αξιοποιηθούν μόνο σε αντίστοιχες περιπτώσεις (αν και όποτε ξανασυμβούν), γιατί δεν έχει ασκηθεί μέχρι σήμερα πίεση από την Περιφέρεια για να καλυφτούν οι ελλείψεις σε υγειονομικό προσωπικό και υλικό στο νοσοκομείο, στα κέντρα υγείας και στα περιφερειακά ιατρεία των νησιών μας; 

Μετά τον κοροναϊό, ο Δωδεκανήσιος δεν θα αρρωσταίνει; Δεν θα χρειάζεται υγειονομική κάλυψη;

Ομοίως και η οπερέτα που στήθηκε για την τηλεϊατρική ως αυτόνομη οντότητα του συστήματος Υγείας. Αξιοποιείται σήμερα ως εργαλείο συγκάλυψης των τραγικών ελλείψεων σε υποδομές και προσωπικό των κρατικών Μονάδων Υγείας, λόγω της μείωσης των κρατικών δαπανών για την Υγεία, ως υποκατάστατο ουσιαστικά της φυσικής παρουσίας του γιατρού (λες και θα μπορείς να κάνεις ακροαστικό έλεγχο μέσω κινητού ή tablet, πόσο μάλλον να αξιοποιηθεί από ηλικιωμένους).

Για να εφαρμοστούν και να αποδώσουν τα μέγιστα τα παραπάνω απαιτείται διαφορετικό σύστημα Υγείας. Ένα σύστημα Υγείας που δεν θα βλέπει τις παροχές Υγείας στους πολίτες ως κόστος, αλλά ως κοινωνικό αγαθό συνεχώς διευρυνόμενο.  Σε αυτές τις συνθήκες μπορεί να αναπτυχθεί και ο τομέας της τηλεϊατρικής , με τρόπο που να λειτουργεί συμπληρωματικά στην παροχή υπηρεσιών Υγείας, έχοντας θετικά αποτελέσματα για τους ασθενείς και όχι ως υποκατάστατο.