Τα νούμερα λένε την αλήθεια

Τα νούμερα λένε την αλήθεια…

Η έξαρση του κοροναϊού και ο χαρακτηρισμός του πλέον ως πανδημία, ήρθε να αποκαλύψει με τον χειρότερο τρόπο τις εγκληματικές πολιτικές επιλογές που γίνονται στον χώρο της Υγείας. Αποδεικνύει επίσης ότι οι επιλογές αυτές δεν είναι ούτε παθογένεια που εμφανίζεται σε κάποια χώρα, ούτε εξαρτώνται από το πολιτικό μείγμα τον κυβερνήσεων. Τα ίδια μέτρα πάρθηκαν και με φιλελεύθερες και με σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις.

Το δράμα της Ιταλίας…

Σοκ έχει προκαλέσει η εξάπλωση του ιού στη γειτονική μας χώρα και ο αριθμός θανάτων από αυτόν. Μάλιστα χρησιμοποιείται και ως παράδειγμα για να αποκρύψουν ότι τα μέτρα που παίρνει η ελληνική κυβέρνηση, κύρια επιδίωξή έχουν να χτυπήσουν τα εργασιακά δικαιώματα. Με τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν στις 21/3/2020, η κατάσταση στην Ιταλία έχει ως εξής:

 

…και το «θαύμα» της Γερμανίας

Από την άλλη παρουσιάζεται ως «θαύμα» τα στατιστικά στοιχεία της Γερμανίας. Με τα τελευταία δεδομένα όπως αποτυπώθηκαν στις 21/3/2020 η κατάσταση στη Γερμανία έχει ως εξής:

Και για τα δύο υπάρχει η ίδια αιτιολόγηση. Τι μέριμνα είχαν οι δύο χώρες για τον τομέα της Υγείας τους;

Ο παρακάτω πίνακας αποτυπώνει τις νοσοκομειακές κλίνες ανά 100.000 πολίτες σε πέντε χώρες μέλη της ΕΕ από το 1999 ως το 2013 (τελευταία επίσημα στοιχεία όπως αποτυπώνονται στο World Health Organization-Regional Office for Europe).

Είναι φανερό ότι είναι στρατηγική επιλογή η μείωση των δαπανών στην Υγεία, στο σύνολο της ΕΕ. Επίσης δεν είναι τυχαίο ότι η νέα Ιταλία είναι η Ισπανία.

Αντίστοιχη μεταβολή υπάρχει και στις κλίνες των ΜΕΘ. Για τη χώρα μας, όπως αποτυπώνεται σε Δελτία τύπου της ομοσπονδίας των εργαζομένων στα νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) αλλά και σε μία έρευνα με τίτλο «The variability of critical care bed numbers in Europe, Rhodes A. et al., 2012) στο σύνολο της χώρας το 2009 υπήρχαν 650 κρεβάτια ΜΕΘ, ενώ το 2020, 557. Οι μειώσεις στο προσωπικό και η «διαστρωμάτωσή» θα μας απασχολήσει πιο αναλυτικά σε άλλο άρθρο.

Συμπέρασμα: όσα μέτρα έχουν παρθεί και αφορούν την «αντιμετώπιση» του κοροναϊού, δηλαδή το να κλειστούμε στα σπίτια μας, να μην κυκλοφορούμε, να μη συγκεντρωνόμαστε σε ομάδες άνω ενός αριθμού ατόμων, εν ολίγοις η πολύ διαφημισμένη «ατομική ευθύνη», έχει πράγματι μεγάλη σημασία, όμως είναι καιρός να σταματήσει να χρησιμοποιείται ως άλλοθι για να κρυφτούν οι τεράστιες και διαχρονικές ευθύνες και να παρθούν έστω και τώρα μέτρα ενίσχυσης του δημόσιο συστήματος υγείας.