Αφορμή για το σημερινό άρθρο, έδωσαν μια σειρά συνεντεύξεις
και ανακοινώσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες. Τα
βασικά και καθημερινά πράγματα που έπρεπε να είναι de facto, δήμος και περιφέρεια τα προβάλλουν ως ευεργεσία.
- Ευεργεσία ότι φτιάχνεται μία γέφυρα που, παρά τις προειδοποιήσεις ειδικών για την επικινδυνότητά της χρόνια πριν, από τύχη έκλεισε λίγες μέρες προτού καταρρεύσει και θρηνήσουμε θύματα!
- Ευεργεσία ότι με την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου γίνεται αποψίλωση!
- Ευεργεσία ότι καθαρίζεται η κοίτη κάποιον ποταμών, ΜΕΤΑ τις νεροποντές στις οποίες θρηνήσαμε και φέτος ανθρώπινη ζωή.
Έχουμε φτάσει δε στο σημείο Δημοτική
Επιχείρηση να ευχαριστεί τον δήμο για ποιο πράγμα λέτε; Για οφειλή του δήμου προς την
Δημοτική Επιχείρηση[1]!
Μάλιστα! Καλά διαβάσατε. Ο δήμος Ρόδου χρώσταγε στη Δημοτική Επιχείρηση
ΡΟΔΑ €140.000 εδώ και 12 χρόνια. Επειδή λοιπόν μετά από 12 χρόνια έκανε το αυτονόητο,
να πληρώσει δηλαδή το χρέος του, πρέπει να ζητάμε και ευχαριστώ; Μήπως πρέπει
και οι υπεύθυνοι της Δημοτικής Επιχείρησης μαζί με τους εργαζόμενους, να
βγάλουν τα κατάλληλα συμπεράσματα ότι μόνο με επιστολές και e-mail δεν ασκείται η απαιτούμενη πίεση ώστε να μην παίρνει 12 χρόνια η
υλοποίηση τέτοιων κρίσιμων ζητημάτων;
Δυστυχώς δεν τρέφουμε αυταπάτες και αντιλαμβανόμαστε ότι μια
τέτοια στάση «ανοχής», που αποτελεί τροχοπέδη στις ανάγκες και τα δικαιώματα
των εργαζομένων, είναι χαρακτηριστικό «ανάδειξης» στελεχών για κάλυψη, συνδικαλιστικών
και όχι μόνο, θώκων. Να αξιοποιούνται τέτοια ανδρείκελα ώστε να παρουσιάζουν τις
κυβερνητικές αποφάσεις, δηλαδή τις απαιτήσεις της μεγαλοεργοδοσίας, ως «κατακτήσεις»
των εργαζομένων. Ή να το πούμε καλύτερα, να υπερπροβάλλουν τα όποια «ψίχουλα»
μοιράζει η εκάστοτε κυβέρνηση-εργοδοσία, για να αποκρύψουν το πλιάτσικο που γίνεται από
τους μεγαλοκαρχαρίες.
Έτσι με κάτι γενικόλογα του στυλ «συνεχίζουμε την προσπάθεια»,
αποφεύγουν να ανακοινώνουν ποιο είναι το συνολικό πλαίσιο αιτημάτων το οποίο
«προσπαθούν», με διαδικασίες μακριά και αλάργα από τους εργαζόμενους. Δεν
βρίσκουν χρόνο να ασχοληθούν με γενικότερα ζητήματα που απασχολούν τις οικογένειές
μας, όπως η μείωση του ΦΠΑ σε προϊόντα ευρείας λαϊκής κατανάλωσης, η απαλλαγή των
λαϊκών νοικοκυριών από τα δημοτικά τέλη κτλ. Δεν βρίσκουν χρόνο να οργανώσουν
και να καλλιεργήσουν πνεύμα μαχητικής διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών μας.
Δεν θα μας εκπλήξει καθόλου αύριο-μεθαύριο να ανακοινώσουν
ότι θα είναι κατάκτησή τους οι εργαζόμενοι να δουλεύουν σε λογική Kurzarbeit[2] με
πρόσχημα να διασφαλιστούν θέσεις απασχόλησης (όχι εργασίας!). Βέβαια θα
αποκρύψουν ότι η μορφή εργασίας Kurzarbeit εφαρμόζεται στη Γερμανία
από το 2009 (!), ότι είναι απαίτηση βιομήχανων, ξενοδόχων κτλ και ότι έχει ήδη
«προσωρινά» νομοθετηθεί (δείτε το ΦΕΚ 68/20.03.2020[3]). Θα αποσιωπήσουν ότι Kurzarbeit σημαίνει μείωση
του καθαρού μισθού σε απόλυτα νούμερα[4].
Πρέπει να παραμεριστούν
τέτοιου είδους εκπρόσωποι των εργαζομένων, θιασώτες της κυβερνητικής πολιτικής, που προσπαθούν να βγάλουν λάδι την αντεργατική πολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου